Nina Bobo

Nina Bobo geeft de zoektocht van de derde generatie Indische Nederlanders een stem, in een veelomvattende koloniale geschiedenis. Vanuit interviews met eigen familieleden, betrokkenen en onderzoek naar Nederlands-Indië probeert theatermaker Koen Verheijden grip te krijgen op het verhaal van zijn voorouders en dat van de kolonie. Op melancholische wijze stelt hij zichzelf en zijn publiek de vraag hoe je te verhouden tot deze zwarte geschiedenis. Koen Verheijden studeert in 2020 af aan de Toneelacademie van Maastricht. Vanuit onderzoek maakt hij reconstructies van politieke of historische gebeurtenissen, u zou zijn voorstellingen documentair kunnen noemen. Zijn werk is ondergedompeld in melancholie en gaat over personen die aan de zijlijn van die gebeurtenissen hebben gestaan.

''Indringend politiek theater over een immer omstreden onderwerp.'' – De Theaterkrant

"Met sobere middelen als rechthoekige raamwerken en even sober spel van de drie acteurs biedt Nina Bobo een historisch beeld van de meest ingrijpende, woelige en traumatische tijd uit de koloniale geschiedenis.'' - De Theaterkrant

“Het knappe is dat Verheijden niet per se een politiek correct standpunt inneemt, zoals de laatste tijd zeker voor de derde generatie Indische Nederlanders geldt. Hij kiest vakkundig voor het medium theater om pro en contra, stem en tegenstem, te laten klinken. Zelfs het beladen begrip tempo doeloe, oftewel de goede oude tijd van het vooroorlogse Indië, durft hij in de dramatische vertelling een plek te geven.” - Kester Freriks

 

In de media:

De Theaterkrant

Met sobere middelen als rechthoekige raamwerken en even sober spel van de drie acteurs biedt Nina Bobo een historisch beeld van de meest ingrijpende, woelige en traumatische tijd uit de koloniale geschiedenis. 

Fester Kreriks

“Het knappe is dat Verheijden niet per se een politiek correct standpunt inneemt, zoals de laatste tijd zeker voor de derde generatie Indische Nederlanders geldt. Hij kiest vakkundig voor het medium theater om pro en contra, stem en tegenstem te laten klinken.
Zelfs het beladen begrip tempo doeloe, ofwel de goede oude tijd van het vooroorlogse Indië, durft hij in de dramatische vertelling een plek te geven.”